Peru- lima, paraca, huacachia
Door: Rosanne
Blijf op de hoogte en volg Ruben en Rosanne
06 April 2018 | Peru, Huacachina
Hola amigos!
Omdat het toch wel leuk is om naast de foto's ook wat te kunnen vertellen over onze belevenissen, heb ik toch maar weer een stukje geschreven voor onze blog. Ook al is het nu niet voor 9 maanden maar voor 3,5 week Peru.
Het voelt alsof we hier al weken zijn maar eigenlijk is dit pas de 5de dag. Nog geen week geleden was ik heel hard mn best aan het doen om al mn werk af te krijgen, alle families langs te gaan en stootte ik mn teen veel te hard tegen ons bed (waardoor ik nu af en toe nog steeds mank loop) Maar ondertussen al weer op de 3de locatie in Peru.
Afgelopen zondag zijn we aangekomen in Lima. Alles verliep erg soepeltjes we waren zo door de paspoortcontrole en de bagageclaim. Wel viel de vliegreis erg tegen want 12,5 uur stil zitten was toch wel erg lang. Toen we naar ons hostel wilde gaan hadden we twee opties, de toeristenbus of een lokale bus. We moesten nog meer een half uur op de toeristenbus wachten dus we dachten we gaan op zoek naar de lokale bus. Eenmaal bij het een soort van station aangekomen was het één grote chaos met overvolle minibusjes en schreeuwende mensen. Okee dan toch maar even wachten en een relaxte bus nemen, want dit konden we niet meer aan na een reis van ruim 13 uur.
Lima zelf is een prima stad maar er is niet zoveel te zien. Alle toeristen zitten in de wijk Miraflores, de mensen zijn hier heel vriendelijk en de straten heel schoon. De eerste dag hebben we de hele dag door de wijk heen gewandeld, naar de kliffen, het strand, shoppingcentre en een leuke parkje. Omdat we natuurlijk een aardige jetlag hadden werden we al om 6.00 wakker en liepen we al om 9.00 over straat. Toen we vertrokken was er natuurlijk nog een hele dichte bewolking, maarja je raad het al om 11.00 kwam de zon door en hadden we ons nauwelijks ingesmeerd. Van schaduw naar schaduw gelopen en zo toch er aardig ongedeerd vanaf gekomen, op ruben zijn rode nek na dan. De zon is hier echt megasterk, maakt niet uit hoe goed je je insmeerd je kan er gewoon niet lang in blijven zitten.
De volgende dag vertrokken we met de bus naar Paracas. Wauw! wat waren we hier onder de indruk van de bus. Ontzettend veel beenruimte (zelfs wij konden onze benen met gemak kwijt), een voetenbankje, een tvscherm en je krijgt zelfs een lunch.
In paracas sliepen we in een gezellig hostel. Leuke mensen, een zwembad, pooltafel en we konden zelfs gaan kajakken. Tijdens het kajakken kwamen we zelfs zeeleeuwen tegen.
De volgende dag gingen we met de boot naar het hoogtepunt van Paracas, de Ballestan islands. Dit was echt ontzettend gaaf, na een half uur varen kwamen we bij enorme rotsblokken aan die helemaal waren bezaaid met duizenden volgens en pinguins. Ook lagen er echt tientallen zeeleeuwen. Heel indrukwekkend en zeker de moeite waard.
Nu zijn we in Huacachina, dit is een plaatsje in de woenstijn met een oase, dus eigenlijk een meer midden in de woestijn. Wij vermoeden dat er gewoon een pijpleiding is aangelegd om het meer gevuld te houden.
Vandaag hebben we een tour gedaan waarbij we met een buggy door de duinen hebben gecrossd, helaas mochten we zelf niet rijden maar het was toch een hele ervaring. Hierna gingen we sandboarden, op je buik op een board liggen en dan de heuvel af. Bij de eerste heuvel dacht ik, dit stelt niks voor maar gelukkig waren er nog meer afdalingen. Deze gingen echt megasnel en waren best wel spannend als je zo boven de berg staat.
Morgen reizen we verder naar Nasca ok de nascalijnen te bekijken en de dag daarna gaan we verder naar araquipa wat een hele leuke stad blijkt te zijn. De eerste paar bestemmingen zijn we doorheen gevlogen maar is cuzco en araquipa is meer te beleven dus hier gaan we zeker weten langer blijven.
Ook heb ik zeker al wel wat aan mn spaanse lessen gehad. Sommige woorden kan ik verstaan maar het praten en reageren op mensen blijft heel lastig. Ruben snapt er af en toe niets van. Als er om zijn nombre word gevraagd blijft hij het kamernummer maar herhalen, terwijl er eigenlijk gewoon om zn naam wordt gevraagd. Gelukkig gaat het ook bij hem steeds beter en begint hij een aantal woorden te herkennen.
Omdat het toch wel leuk is om naast de foto's ook wat te kunnen vertellen over onze belevenissen, heb ik toch maar weer een stukje geschreven voor onze blog. Ook al is het nu niet voor 9 maanden maar voor 3,5 week Peru.
Het voelt alsof we hier al weken zijn maar eigenlijk is dit pas de 5de dag. Nog geen week geleden was ik heel hard mn best aan het doen om al mn werk af te krijgen, alle families langs te gaan en stootte ik mn teen veel te hard tegen ons bed (waardoor ik nu af en toe nog steeds mank loop) Maar ondertussen al weer op de 3de locatie in Peru.
Afgelopen zondag zijn we aangekomen in Lima. Alles verliep erg soepeltjes we waren zo door de paspoortcontrole en de bagageclaim. Wel viel de vliegreis erg tegen want 12,5 uur stil zitten was toch wel erg lang. Toen we naar ons hostel wilde gaan hadden we twee opties, de toeristenbus of een lokale bus. We moesten nog meer een half uur op de toeristenbus wachten dus we dachten we gaan op zoek naar de lokale bus. Eenmaal bij het een soort van station aangekomen was het één grote chaos met overvolle minibusjes en schreeuwende mensen. Okee dan toch maar even wachten en een relaxte bus nemen, want dit konden we niet meer aan na een reis van ruim 13 uur.
Lima zelf is een prima stad maar er is niet zoveel te zien. Alle toeristen zitten in de wijk Miraflores, de mensen zijn hier heel vriendelijk en de straten heel schoon. De eerste dag hebben we de hele dag door de wijk heen gewandeld, naar de kliffen, het strand, shoppingcentre en een leuke parkje. Omdat we natuurlijk een aardige jetlag hadden werden we al om 6.00 wakker en liepen we al om 9.00 over straat. Toen we vertrokken was er natuurlijk nog een hele dichte bewolking, maarja je raad het al om 11.00 kwam de zon door en hadden we ons nauwelijks ingesmeerd. Van schaduw naar schaduw gelopen en zo toch er aardig ongedeerd vanaf gekomen, op ruben zijn rode nek na dan. De zon is hier echt megasterk, maakt niet uit hoe goed je je insmeerd je kan er gewoon niet lang in blijven zitten.
De volgende dag vertrokken we met de bus naar Paracas. Wauw! wat waren we hier onder de indruk van de bus. Ontzettend veel beenruimte (zelfs wij konden onze benen met gemak kwijt), een voetenbankje, een tvscherm en je krijgt zelfs een lunch.
In paracas sliepen we in een gezellig hostel. Leuke mensen, een zwembad, pooltafel en we konden zelfs gaan kajakken. Tijdens het kajakken kwamen we zelfs zeeleeuwen tegen.
De volgende dag gingen we met de boot naar het hoogtepunt van Paracas, de Ballestan islands. Dit was echt ontzettend gaaf, na een half uur varen kwamen we bij enorme rotsblokken aan die helemaal waren bezaaid met duizenden volgens en pinguins. Ook lagen er echt tientallen zeeleeuwen. Heel indrukwekkend en zeker de moeite waard.
Nu zijn we in Huacachina, dit is een plaatsje in de woenstijn met een oase, dus eigenlijk een meer midden in de woestijn. Wij vermoeden dat er gewoon een pijpleiding is aangelegd om het meer gevuld te houden.
Vandaag hebben we een tour gedaan waarbij we met een buggy door de duinen hebben gecrossd, helaas mochten we zelf niet rijden maar het was toch een hele ervaring. Hierna gingen we sandboarden, op je buik op een board liggen en dan de heuvel af. Bij de eerste heuvel dacht ik, dit stelt niks voor maar gelukkig waren er nog meer afdalingen. Deze gingen echt megasnel en waren best wel spannend als je zo boven de berg staat.
Morgen reizen we verder naar Nasca ok de nascalijnen te bekijken en de dag daarna gaan we verder naar araquipa wat een hele leuke stad blijkt te zijn. De eerste paar bestemmingen zijn we doorheen gevlogen maar is cuzco en araquipa is meer te beleven dus hier gaan we zeker weten langer blijven.
Ook heb ik zeker al wel wat aan mn spaanse lessen gehad. Sommige woorden kan ik verstaan maar het praten en reageren op mensen blijft heel lastig. Ruben snapt er af en toe niets van. Als er om zijn nombre word gevraagd blijft hij het kamernummer maar herhalen, terwijl er eigenlijk gewoon om zn naam wordt gevraagd. Gelukkig gaat het ook bij hem steeds beter en begint hij een aantal woorden te herkennen.
-
06 April 2018 - 15:54
Wesley:
Leuk verslag!
Ben benieuwd wat jullie nog meer gaan beleven daar
Veel plezier! -
06 April 2018 - 16:03
Anita Van Bennekom :
Gaaf weer zo'n mooie reis!
Veel plezier! -
06 April 2018 - 17:11
Pieter:
leuk dit reisverslag
we hebben ook de foto's bekeken wel gaaf dat sandboarden.
heb je geen last gehad van zand in je neus en haren
verder nog veel plezier daar en de groeten
-
06 April 2018 - 22:17
Astrid:
Mooie foto’s en wat leuk om de filmpjes te bekijken!
Niet echt iets om met harde lenzen vanaf te gaan zo n zand heuvel , hahaha.
Fijn dat jullie het zo naar jullie zin hebben! Dikke kus! -
07 April 2018 - 09:20
Chey:
Draakiess!!
Wooow wat klinkt t allemaal weer suuuuper tof!! Ik ben megajaloers!
Haha is t geen zandhappen met dat sandboarden? Klinkt wel echt tof!
Geniet er van en als jullie terug zijn kom ik gauw foto's kijken en ben ik heel benieuwd naar alle verhalen :)
Enjoyy!!
Xx
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
