Colca canyon

Hola chicos!

Gisteren zijn wij teruggekomen van onze 3 daagse trekking door de Colca canyon. De colca canyon  is een hele diepe kloof en schijnt zelfs nog dieper te zijn dan de grand canyon. We zijn dinsdag begonnen in het dorpje Cabanaconde, vanaf arequipa was dit 6 uur met de bus. Het was niet erg ver, maar de bus stopte continue omdat de peruanen langs de weg mee wilde. Ze verzamelen zich niet bij een halte maar gaan gewoon langs de weg staan, op sommige stukken stopt de bus daarom iedere 100 meter. Dus we hadden er aardig wat geduld voor nodig. Wel heel leuk want de bus was vol met Peruaanse mensen die nog in de traditionele kleding lopen en een kind op hun rug dragen in een gekleurde doek. 

In ons guesthouse waren nog veel andere mensen die de tocht ook gingen lopen dus we zijn de volgende ochtend samen vertrokken.  De eerste dag zijn we in 4,5 uur 1200 meter afgedaald naar de hotsprings. Tijdens de tocht vlogen er een aantal Condors over en in de verte zagen we zelfs een nest, echt megagrote roofvogels. Ruben en ik hadden allebei hardloopschoenen bij ons en dat werkt niet echt mee als je de berg afgaat. Onze voeten deze aardig pijn en ruben had al meteen een aantal blaren. Maar eenmaal aangekomen konden we afkoelen in het zwembad en daarna met de hele groep chillen in de hotsprings.

De volgende dag was het was het de bedoeling om op tijd te vertrekken, maarja iemand had zich verslapen we schoten niet echt op we vertrokken laat en de zon was al lang op. Dit betekende dat we de hele route van 5 uur in de zon hebben gelopen. Er was ook niet meer tegenop te smeren dus aardig verbrand. Maar na 500 m klimmen en 600 m dalen kwamen we uit bij Sangalle, een oase met zwembaden en palmbomen. Dus een prima plek om bij te komen.

De laatste dag was afzien want we moesten de kloof weer op zien te komen, een klim van 1200m. In de kloof zelf was maar weinig te koop, voor het water werd echt 5 keer zoveel gevraagd en al het brood was droog en het fruit overruip. Ik was te gierig om veel water te kopen dus daar gingen we omhoog met net iets meer dan 1 liter water, 3 koekjes en een appel die niet te eten was. Ruben wilde snel van de klim afzijn dus ons tempo lag best hoog, na een uur waren we al op de helft. Daarna lukte het ons echt niet meer om het tempo aan te houden en stonden we uiteindelijk na 2,5 uur zwaar uitgedroogd en uitgehongerd aan de top. Maar we hebben het gehaald zonder de hulp van een ezel en onderweg ook nog 3 condors over zien vliegen en kunnen genieten van een mooi uitzicht. Daarna hebben we nog even een dag uitgerust in Cobanaconde en nu kunnen we er weer helemaal tegenaan.

In Peru zijn we wel elke dag heeeel vroeg wakker. Het dagelijks leven begint hier al rond 6 uur en de muren zijn vaak erg dun. Dus je hoort de mensen praten/scheeuwen, telefoon gaat af, deuren worden dichtgeslagen en dan lukt het echt niet meer om te slapen. Dus tot nu elke keer alweer om 7 uur wakker. Gelukkig hadden we in Arequipa een vrij rustig hostel en hebben we daar uit kunnen rusten.

Ook moet iedereen om ons lachen omdat we zo ontzettend lang zijn. Het valt echt meteen op dat we Nederlands zijn, en andere Nederlanders pik je er meestal ook direct uit omdat ze ver boven de andere mensen uitsteken. Ruben heeft vorige week zijn hoofd heel hard tegen de badkamerdeur aangestoten, want hij paste er toch net niet door... en heeft nu een ei op zijn hoofd. Ook moeten we de elektrischiteitskabels nog wel eens ontwijken, want die hangen voor ons soms op hoofdhoogte.

Voor de rest hebben wij het nog steeds erg naar ons zin en pakken we vandaag de bus terug naar arequipa (6 uur) dan de nachtbus naar cusco (10 uur). Gelukkig is dit dan de allerlaatste nachtbus van onze reis want slapen in de bus is echt afzien. Maar als we in Cusco zijn blijven we hier ook voorlopig en zijn we even klaar met de lange afstanden.