Zuiden van Vietnam

Na het schrijven van de vorige blog hebben we een hele week slecht weer gehad. De eerste anderhalve dag in Hoi an heeft het non stop geregend. We wilden eigenlijk meteen doorreizen naar een andere stad maar het bleek overal in Vietnam slecht te zijn. We hadden wel een goede kamer met filmkanaal, dus toch nog maar een nachtje extra gebleven. Aan het einde van de dag werd het iets droger en hebben we het stadje bekeken. Het is een gezellig centrum met mooie oude gebouwen. Het centrum zit vol met kleermakers die jurken en pakken op maat maken. We hebben wel even rondgevraagd maar de prijzen waren toch wat hoger dan gedacht en we zouden alles nog naar huis moeten sturen. Ook hadden we nog geen idee wat we wilden hebben, dus toch maar niets besteld. 
We zijn nog maar een avondje op stap geweest, voor de rest was er door het weer toch weinig te doen.

De dag daarna pakte we de slaapbus  naar Nha trang, een badplaats die volzit met Russen. 'S middags zijn we naar de film geweest, deze werd in het Engels gesproken en Vietnamees ondertiteld maar we snapte het helemaal. Hierna teruggelopen over het strand, door het slechte weer was het wel heel gaaf om naar de hoge golven te kijken. Toen we terug liepen bleek dat er een groot feest van Heineken aan de gang was. Er waren verschillende DJ's en Vietnamese artiesten. Erg leuk om te zien, wij hadden dit eigenlijk niet zo verwacht van een communistisch land.

De volgende ochtend de bus gepakt naar Dalat, opnieuw weer een hele dag vol met regen. We zaten in een leuk hostel en hadden 's avonds welkomdiner, waar we de andere leerde  kennen. Ondanks de regen hebben wel de cayoning tour geboekt voor de dag daarna. De tour was erg gaaf. We hebben geabseild van drie verschillend watervallen, er was een natuurlijke waterslide en een free jump van wel 11 meter wat ik natuurlijk helemaal niet eng vond. We hadden een erg leuke groep en 's avonds hebben we nog wat gedronken. 

Toen we terugkwamen bleek dat het hostel op slot zat. Wij op de deur gebonkt maar er werd niet open gedaan. Toen maar naar de achterdeur gegaan en daar was een andere kamer waar een meisje lag te slapen. Ze schrok van ons en was bang maar ze heeft ons uiteindelijk wel binnen gelaten.

De volgende dag zijn we naar Mui Ne gereisd, een andere badplaats want op internet stond dat het eindelijk mooi weer zou worden. Eenmaal aangekomen weer hele harde plensbuien. Maar de volgende ochtend toen we wakker werden was het stralend weer. We hadden allemaal plannen maar die hebben we uitgesteld en een dag aan het strand gelegen. Natuurlijk weer iets te enthousiast geweest, want we waren meteen verbrand.

De volgende dag zijn we samen met nog een ander Nederlands stel gaan rondrijden op onze scooters. Goede keus gemaakt om een dag later te gaan, want we hoorde dat de vorige dag de politie boetes had staan uitdelen. We zijn naar de fairy stream geweest, een riviertje met aan de ene kant rode en witte duinen en aan de andere kant een natuurgebied, het was erg mooi. Daarna door naar de witte zandduinen, hier hebben we met een quad rondgescheurd. Ruben moest veel gasgeven om de berg op te komen en had niet gezien dat de andere kant van de berg zowat stijl naar beneden liep. Doordat hij te veel gas gaf, kon die niet meer afremmen en vlogen we naar beneden. Maar blijkbaar kan een quad dit aan en stonden we uiteindelijk weer gewoon op 4 wielen beneden. Tot slot hebben nog de zonsondergang gekeken op de rode zandduinen. Het was een hele geslaagde dag.

Op eerste kerstdag zijn we doorgereisd naar Saigon. Hier hadden we ook afgesproken met een jongen uit Ierland die we al eerder tijdens onze reis zijn tegengekomen. Om nog een beetje kerst te vieren zijn we 's avonds met zn 5en uitgebreid uit eten geweest. Het eten was erg lekker, echte tomatensoep, lasagna en een steak. Niet erg vietnamees dit keer, maar dat kan ook wel eens. Daarna nog even wat drankjes gedronken in de bar.

De dag daarna zijn we met zn alle naar het warmuseum geweest. In het museum zijn gruwelijke foto's te zien van wat de Amerikanen de Vietnamese tijdens de oorlog hebben aangedaan, en dan voornamelijk het resultaat van de gifgasaanvallen. Foto's van mensen die worden vermoord, gemarkeld of zijn verminkt en misvormd. Doordat het echte foto's zijn maakt het veel meer impact. Ook was er een deel met een replica van een gevangenis. Hier werd je ook niet vrolijk van want alle marteltechnieken werden uitgebreid besproken. Er was ook een kooi van prikkeldraad te zien van 2 meter breed en 70 cm hoog waar meerdere gevangenen in werden vastgehouden.

Na de gevangenis wilde we in de skybar wat gaan drinken met uitzicht over de stad. Bovenin hebben we uitgebreid foto's gemaakt. Toen bleek dat het drinken daar zo duur was dus toen zijn we weer snel naar de uitgang gevlucht.

Volgende dag hebben we de chi chu tunnels bezocht. Dit zijn de tunnels van de vietnamese geruilliastrijders, ook hebben hier veel Vietnamese  ondergedoken gezeten. In het begin vond ik er weinig aan, het was ontzettend druk en alles was nagemaakt. Halverwege kwamen we bij de schietbaan en kon Ruben het natuurlijk niet laten om kogels te kopen. We hebben het grootste geweer gekozen, eentje die normaal gesproken op een tank zit bevestigd. Ruben vond het geweldig, mijn ding is het niet helemaal maar wil het toch altijd even proberen.
Uiteindelijk kwamen we bij de tunnels aan. Hier hebben we 50 meter doorheen gekropen, voor ons is het eigenlijk niet voor te stellen dat je hierin kan leven. Het is zo klein en warm en dan hebben ze voor de toeristen de tunnels ook nog vergroot.

Na een paar dagen Saigon hebben we weer afscheid moeten nemen van de mensen waarmee we een tijdje samen hebben gereisd. Wij zijn daarna naar de mekong delta gegaan.